Discussie van hoogspanningscondensatoren kan lastig zijn. Natuurlijk kun je deze condensatoren kopen, maar ze zijn meestal duur en moeilijk te ontdekken precies wat je wilt. [Rachelanne] had een aantal variabele condensatoren met lage waarde nodig die bij 100 kv zouden werken. Dus maakte ze wat.

In plaats van de platen rechtstreeks te fabriceren, maken deze condensatoren gebruik van laminaties van een transformator van de schroot. Deze hebben meestal twee soorten platen, waarvan er een lijkt op een letter “e” evenals de andere net als een direct bar. Voor diëlektricum gebruiken de condensatoren typische transparantiefilm.

Zoals je mag verwachten, moest ze de isolerende vernis lossen waar het contact met de borden in contact moest worden gemaakt. Het bewegende systeem maakt gebruik van een speelgoedauto’s en een vrachtwagenband als handvat om te controleren of het is geïsoleerd. De schroef beweegt één set platen in zowel als uit terwijl de andere kant opgelost blijft.

Voor meer capaciteit, zou het helpen om een ​​dunner diëlektricum te gebruiken. De transparantiefilm is ongeveer 100 micron dik en er zijn een aantal vellen tussen elke plaat. Volgens de post zijn er 400 micron diëlektricum evenals 600 micron Air Gap, dus dat is een millimeter ruimte tussen elke plaat. Natuurlijk hangt de spanningsmogelijkheden af ​​van de ruimte, evenals de diëlektrische constante, dus zo goed dun en je mag een veel betere diëlektricum vereisen om de hoogspanning te verwerken.

We hebben zeker zelfgemaakte hoogspanningsdoppen eerder gezien. Je kunt ook je eigen supercapaciteiten maken, maar ze zullen waarschijnlijk niet 100 kv nemen.